Składanie prędkości

Często widzimy, że ruch ciała jest wynikiem, wypadkiem kilku rozmaitych ruchów, odbywających się jednocześnie. Tak np. ruch rzeczywisty piłki toczącej się po pokładzie płynącego statku, jest wypadkiem dwóch ruchów: 1) ruchu piłki względem pokładu i 2) ruchu statku względem wody; (ruchem rzeczywistym będziemy nazywali zmianę położenia ciała względem ziemi). Istotnie, taka piłka, tocząc się, zmienia swe miejsce na statku, a jednocześnie jest unoszona wraz z tym atakiem po powierzchni wody – wykonywa więc jak gdyby dwa ruchy. W każdym z tych ruchów prędkość ma określoną wielkość i określony kierunek. Jakąż wielkość i jaki kierunek posiadać będzie wypadkowa prędkość piłki, tj. prędkość w rzeczywistym ruchu piłki?

Wyobraźmy sobie, że statek płynie z zachodu na wschód z prędkością 250 cm/sek, a piłka toczy się po pokładzie w tym samym kierunku z prędkością 150 cm/sek. Po upływie sekundy piłka dzięki prędkości, którą posiada względem pokładu, znajdzie się w miejscu pokładu, położonym o 150 cm na wschód od miejsca pokładu, w których znajdowała się na początku sekundy. Ale w ciągu tej samej sekundy pokład statku posunął się o 250 cm na wschód, a zatem całkowite przesunięcie piłki względem wody wynosi 150 cm + 250 cm = 400 cm z zachodu na wschód. Ponieważ długość drogi, przebytej przez piłkę w ciągu jednej sekundy nie jest niczym innym, jak prędkością piłki, przez to okazuje się w tym wypadku, że prędkość w rzeczywistym rudni piłki równa się sumie dwóch prędkości, które piłka posiada w swych ruchach, wziętych z osobna. Wyrażamy to krócej, mówiąc, że prędkość wpadkowa piłki równa się sumie jej prędkości składowych.